«دنیای کودکی بدون بازی و خیال اصلا معنا و مفهومی ندارد و تمام کودکان از بازی لذت می‌برند، اما در این میان یک تفاوت عمده وجود دارد و آن هم نوع بازی کودکان است. بازی بچه‌های دیروز تیله‌بازی و الاکلنگ و گرگم به هوا بود و حال آنکه بازی بچه‌های امروز با تبلت و رایانه شکل می‌گیرد.»

مقایسه‌ای بین بازی‌های ساده دیروز و بازی‌های پیچیده امروز کودکان «در گذشته بعضی از بازی‌ها بر عملکرد جسم و نوع حرکات بچه تأثیر می‌گذاشت مثل بازی یه قل دوقل که برای تمرکز و توجه بچه‌ها مفیدبود، از طرفی کودکان با انجام بازی‌های گروهی مهربانی و صمیمیت را با هم تقسیم می‌کردند که همین مشارکت آنها را از منزوی بودن در می آورد و از این طریق خیلی چیزها می‌آموختند در حالی‌که بازی بچه‌های امروزی بیشتر تک‌نفره است و بچه‌ها انگیزه‌ای برای دور هم جمع شدن ندارند.
حتی در این سالها پرداختن به سرگرمی مشاعره که بسیار روی تقویت هوش کودکان اثر دارد، کم شده و جای آن را به بازی‌های رایانه‌ای داده است. چگونه می‌توان بچه‌ها را از این فضای فناوری حداقل برای بازی و سرگرمی دور کرد.در پاسخ به خانواده‌ها توصیه می‌کند و می‌گوید: «والدین حتما طی هفته، کودکان خود را به پارک یا فضاهایی که بچه‌ها می‌توانند در آنجا بازی کنند ببرند، تا کمتر احساس تنهایی کنند، چون امروزه دیگر مثل گذشته بچه‌ها در کوچه و خیابان با هم بازی نمی‌کنند و والدین هم بچه‌هایشان را برای بازی به خارج از خانه نمی‌فرستند به همین دلیل حداقل باید هفته‌ای یک بار بچه‌ها را همراهی کنیم، چون اگر آنها را در خانه تنها رها کنیم، روز به روز منزوی‌تر و تنهاتر خواهند شد و در آینده هم روابط اجتماعی خوبی با دیگران نخواهند داشت.