هوش هیجانی، ترس، شادی، دوستی

کودک با تمام وجود شخصیت ذهنی و عاطفی خود را نقاشی می کند. نقاشی زبان کودک است. ابزاریست که به وسیله ی آن کودک خود را از ممنوعیت ها، تنش ها، ترس ها و اضطراب ها رها ساخته و هر آنچه که او نمی تواند در قالب کلمات بیان کند از راه نقاشی به ما انتقال می دهد. این رهایی از دلهره ها و تنش ها هنگامی صورت می گیرد که نقاشی از ناخودآگاه کودک سرچشمه گرفته باشد.

اگر کودکان از سنین پایین تمرین کپی کردن و تقلید از مدل را بیاموزند مرتکب اشتباه شده ایم.
کودک نوپای شما احتمالا بین ۱۲ تا ۱۸ ماهگی تلاش برای نوشتن را آغاز خواهد کرد و با کشیدن خطوط افقی و عمودی و یا حتی یک دایره، شما را شگفت زده خواهد کرد.

نقاشی، خلاقیت، استعداد کودکان

نقاشی تنها وسیله تشخیص و ناسازگاری کودک نیست. بلکه خود عامل بالقوه خلاقیتی است که وسیله درمان موثری هم می شود. نقاشی کودکان چیزی بی محتوا یا بدون ارزش نیست. بلکه فعالیتی است که دارای ارزش محتوایی بسیار بوده و از جنبه های مختلف هنری، بالینی و آموزشی قابل توجه و بررسی است. لازم است به همه کودکان فرصت و امکانات لازم برای نقاشی کردن داده شود و در این میان هستند کودکانی که آمادگی و یا استعداد بالاتری دارند و با ایجاد امکانات لازم و بسترسازی مناسب، خلاقیت و استعداد هنری آنها شکوفا می گردد. کودکان به طور معمول واقعیات اطراف خود را کپی نمی کنند، بلکه آنچه را در ذهن خود دارند ترسیم می کنند. پیاژه اعتقاد داشت نقاشی کودکان فعالیتی است میان بازی و تصویر ذهنی، که کودک از طریق آن دنیای واقعی خود را بازنمایی می کند
(توماس و سیلکی،..). در حقیقت کودکان آنچه را که در دنیای واقعی می بینند، در ذهن خود پردازش کرده و سپس به شیوه خود ترسیم می نمایند. لازم است به خاطر داشته باشید، هرگز در نقاشی کودکان دست نبرید و آنها را اصلاح نکنید. کودکان را به تقلید و کپی کردن تصاویر وادار نکنید. از نقاشی کودکان ایراد نگیرید و هرگز کودک را به دلیل نقاشی هایش تحقیر یا سرزنش نکنید. برای کارهای هنری کودک و نقاشی های او ارزش قائل شوید و بخش از دیوار اتاقش را به این امر اختصاص دهید.