اشتیاق به چالش کشاندن کودک و آموزشارسال شده توسط الفبادر 3 نوامبر 2019
سال های پیش از دبستان سال های شکل گیری شخصیت و نوع نگاه وی به دنیای پیرامونش می باشد برای اینکه اشتیاق به یادگیری را در کودک پایه ریزی نماییم در شروع کودک را می توان تشویق به ایده پردازی نماییم . البته کودک این تجربه را با عروسک ها و ماشین و وسایل بازی خودش دارد .
شکل گیری تفکر بر بستر بازی – قصه – ایده پردازی – یادگیری مفاهیم ریاضی – درک مفاهیم و ایجاد روابط بین مفاهیم رخ می دهد. در واقع بایستی بستری را فراهم نماییم که بتواند توجه کودک را به چیزهایی از موقعیت ها و دنیای پیرامون وی جلب نماید اگر بخواهیم کودکانمان متفکرانه منتقدی باشند. در ابتدا باید تلاش کنیم تا مشوق درگیر شدن آن با ایده هایشان باشیم یکی از راه های تشویق کودک به ایده پردازی تکمیل نقاشی با خطوط مارپیچ می باشد از کودک می خواهیم که ایده خود را با این خط مارپیچ به تصویر کشد گاهی ایده کودک در گروه می تواند دست به دست گشته و بسط و گسترش یابد و جزئیات جانبی به آن اضافه شود و کودک آخر باید در مورد نقاشی تکمیل شده یک قصه بسازد .
در بستر آموزش پیش از دبستان مفاهیم ریاضی را میتوان با زندگی روزمره کودک در آمیخت تا برای وی ملموس تر شود
این مفاهیم شامل:
قابل شمارش و غیرقابل شمارش
ترتیب و دربرگیری
دسته بندی ( طبقه بندی ) بر اساس شباهت ها
مجموعه ها
شمارش
توالی سازی
پیش بینی
که به طور مختصر به بررسی تک تک موارد بالا می پردازیم
قابل شمارش و غیرقابل شمارش : اگر سفری به یک شهر ساحلی داشتیم و کودک در حین بازی و تماس دست و پای خود با ماسه ها از وی خواسته می شود دو تا بیل ماسه بریز داخل سطل ماسه سپس توجه وی را به ماسه کنار ساحل جلب کرده و ازش می پرسیم که آیا ماسه های کنار ساحل را می توانیم بشماریم ؟ آب دریا را میتوانیم بشماریم ؟ بیلچه و سطح شن بازی را چطور؟ با این روش نگاه کودک را نسبت به دنیای پیرامون خود درگیر می نماییم .
ترتیب و دربرگیری : اگر ما در آشپزخانه در حال پختن کیک باشیم و ظروف مرتبط از کوچک به بزرگ و یا قاشق های از کوچک به بزرگ در دسترس وی بود مادر با نام بردن کوچکترین ظرف را به من نشان بده ، بزرگترین ظرف را به من نشان بده ، قاشق دوم را به من نشان بده تا مفهوم کوچک و بزرگ را به طور عینی درک نماید
دسته بندی ( طبقه بندی ) بر اساس کاربرد وسایل و محل مناسب آن ها ( شباهت ها و تفاوت ها )
در این بخش هم کودک مفاهیم دسته بندی را در خانه به طور عینی می‌تواند فرا گیرد مثلا از اتاق خود کودک خود کودک شروع می کنیم و چیدمان اتاق را با جزئیات آن از نظر بگذراند از وی می‌پرسیم جای لوازم التحریر کجاست ؟ جای اسباب بازی ها کجاست ؟ جای لباسهایت کجاست ؟ یا مثلاً در آشپزخانه جای ترتیب چیدن قاشق و چنگال و جداسازی آن ها را ببیند و خودش یکبار جابجا نمود و دوباره بچیند .
مجموعه ها: در مجموعه ها ما به دنبال شباهت ها نیستیم بلکه به دنبال اهداف یک مجموعه هستیم که ما را در مسیر نیازهایمان به خواسته هایمان می‌رساند مثل مجموعه وسایل خیاطی ، مجموعه وسایل شیرینی پزی ، مجموعه وسایل کمک های اولیه و …
شمارش : در آموزشبه کودک پیش از دبستان ما مجاز نیستیم تا بیشتر از عدد ۱۰ به وی آموزش دهیم چون مغز کودک به گونه‌ای برنامه‌ریزی شده که در هفت سالگی گنجایش یادگیری تا ۱۰۰ و حتی بیشتر را دارد آنچه که حائز اهمیت است درک مفهوم عدد توسط کودک پیش دبستان است مفهوم کمتر و بیشتر از قبل و بعد از یک عدد در زندگی روزمره اتفاقاتی می‌افتد که اگر از این فرصت ها غفلت نکنیم کودک بشکل عینی می توانند مفهوم عدد را یاد بگیرد مثلاً برای پر کردن یک ظرف میوه هنگامی که مهمان داریم می توانیم کودک را وارد تجربه جدیدی نماییم. از کودکان بخواهیم که ظرف میوه خالی را باید پر کنیم برای من دوتا سیب بیار حالا سه تا هلو به من بده چهار تا خیار اضافه کنیم حالا ظرف میوه مان پر شد . حالا بیا ظرف شکلات را پاک کنیم پنج تا شکلات من می گذارم سه تا شکلات تو بگذار من بیشتر گذاشتم یا تو تعداد بیشتری گذاشتی ؟ حالا پنج تا من می گذارم پنج تا بگذار مثل هم
( اندازه من بگذار ) بدین ترتیب مفهوم عدد برای کودک جا می‌افتد
توالی سازی : شیوه ای که یک چیز به دنبال یه چیز دیگری اتفاق بیفتد یک استراتژی برای حل مسئله این است که راه حل را گام به گام توالی سازی کنیم. توالی سازی فعالیت ها مثل وقتی از خواب بلند می شویم چکارهایی باید انجام بدهیم تا آماده شویم کودک باید بتواند بین مفاهیم رابطه برقرار کند. کشف روابط و همبستگی به فهم و شناخت ساختارها کمک می نماید و فرصت بیشتری برای ایده پردازی در تجارب بعدی فرد را در اختیار داشته باشد .
پیش بینی : مفاهیم احتمالات را می توان از طریق بازیهای اتفاقی کشف و دریافت کرد. برخی از بازی هایی که به طور علمی در کامپیوتر ها و سایت های بازی طراحی شدند فرصت های خوبی را کشف و دریافت احتمالات در اختیار کودک قرار می‌دهد
در نهایت آنچه با اندیشه و عمق تفکر کودک شکل می‌دهد درک دیگران است یعنی کودک نیاز دارد که نه تنها از جریان تفکر خود بلکه از جریان تفکر دیگران هم آگاهی داشته باشد برای اینکه به کودک کمک کنیم تا نقطه نظرات دیگران را درک کند از قصه ها و نمایشنامه ها می توانیم کمک بگیریم مثلاً از کودک میتوانیم بخواهیم که در انجام تخیل خود را به جای شخصی که در این نمایشنامه یا انیمیشن با قصه ها خوانده یا دیده تصور کند .
مثلا اگر جای پینوکیو بود و از پدر ژپتو جدا می شدی نگرانی ها و ترس هایت چی بودند؟ چه چیزی تو را در این قصه بیشتر خشمگین می کرد ؟ و دلگرمی و امید تو در این قصه چی بود؟
